Αχ εκείνα τα λόγια σου,
εκείνες οι σαίτες ματιές σου..
Ανυμνούμεν Λόγε
την αγέννητη έπαρση της αγάπης,
την ατέρμονη σύναξη των Αγίων Δακρύων,
την ανομολόγητη διασπορά ευχών
σε τρικάθαρο δισκοπότηρο Άνοιξης.
Κοινωνήσαμε πια το λυγμό σου Θεέ
σταυρωθήκαμε
ραπιστήκαμε
και λόγχη στο πλευρό μας αφήσαμε να χυθεί..
Τώρα πια στο όνομά Σου ,
μας βλαστήμησαν
μας χλεύσαν
μας διέσυραν
μας ξεγέλασαν..
Σου μοιάζουμε άραγε;
Μοίρασαν τα ιμάτια της Ψυχής
γυμνή περιφέρεται εις τους αιώνες..
Μην αργείς..
Ανυμνούμεν..
Καρτερώντας λαμπρή μιαν Ανάσταση..
ΜΠ
