Σάββατο 28 Μαΐου 2011

"Χρώμα αίματος:ΑΓΝΩΣΤΟΝ"


Ο δικός μου ήρωας δεν έχει ανάγκη αδριάντα,
ούτε τιμές και μετάλλια..
Δίνει και δίνεται,
ξεδιάντροπα (!) ευχόμενος σε μιαν Άνοιξη,
ελπίζοντας πως θάρθει..
Μόνο σαν χαράζει,
ξεχνιέται λίγο και θλίβεται
μιας και θαρρεί πως μόνος είναι στην ελπίδα του..
Ο δικός μου ήρωας,
ανοίγει το παράθυρο να μπει ο ήλιος
και δεν φοβάται μη και τον κάψουν οι αχτίδες του..
Ούτε τις μπόρες φοβήθηκε ποτέ..
Στους κεραυνούς επίσης , ποτέ δεν κρύφτηκε..
Ο δικός μου ήρωας σαν ξημερώνει μόνο θλίβεται,μα είναι εκεί.
Ο δικός  μου ήρωας δεν έχει καν συναίσθηση του ηρωϊσμού του.
Μόνο του όπλο, οι λέξεις του.
Νερό καθαρό, σε καιρούς ανομβρίας.
Ο δικός μου ήρωας, με την αγάπη του,
αν πάλευε για μιαν επανάσταση,
δίπλα στο χρώμα του αίματος,
δυο λέξεις θα ταίριαζε:"ΧΡΩΜΑ ΑΓΝΩΣΤΟΝ"


Μίνα Παπανικολάου-ΘΥΜΑΜΑΙ~2011