ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ~ΧΡ. ΤΣΑΜΠΑΖΗΣ-Μ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Χρήστος Τσαμπάζης Κι αυτός, μονάχος του, ξοδευόταν σε αχρείαστα χαμόγελα - γι' αυτό ήταν πάντα επίκαιρος. Οι άλλοι είχαν άλλον τρόπο να πεθαίνουν.. Μίνα Παπανικολάου Ζωγράφισα δυο γραμμές στο χρόνο.. μία για τους ήλιους και μία για δυο καταιγίδες. Μη ρωτήσεις πως ταξιδεύω .. Αντίκρυ κοιμούνται κι αγρυπνούν συνάμα, αξημέρωτες λάμψεις τους.. Μην το πεις πουθενά.. Έχουν τον ίδιο στόχο πέφτοντας.. Χρήστος Τσαμπάζης Μην με ζητάς έξω από μένα, στον κόσμο και τις αυταπάτες μου. Ζήτα με εκεί που το όνειρο γίνεται σιγά – σιγά μέλλον, να με ζητάς στη στέγη που θα βάλουμε πάνω απ τα κεφάλια μας και σε 'κείνο το σκαμνί που θα λέμε "Σπίτι", να με ζητάς στα χαμόγελα και στη γλυκιά αφέλεια των νέων, στην ελπίδα, στο χαμό, στο δάκρυ και πάλι στην ελπίδα.. Έτσι σ΄ αγαπώ κι αν με θες να μ΄αγαπάς, αγαπά με στην εκ(σ)ταση που η καρδιά και το μυαλό μου δύνανται να φτάσουν, όχι αλλού. Μίνα Παπανικολάου Καρδιά μου‎.. ζήτησα κι έλαβα: συγχωροχάρτι για τις καλές μου πράξεις.. Δεν θα κλονίσω το οικοδόμημα της πίστεως.. Μα θα κεντήσω τραγούδια στους ωκεανούς κι ας μοιάζει ακατόρθωτο.. θα τραγουδούν, λοιπόν, ακόμη κι οι σειρήνες, εκείνες που στα χρόνια μας μαράζωσαν.. Φτιάξε το σπίτι, να χωρούν τα όνειρα.. Ντύσου τα και βγες στο ξέφωτο.. Τι κεραυνός, τι ήλιος; Ίδιος ο πόνος! Μόνο τα χέρια σου μην κοιτάς.. Θα σε τρομάξουν αν ματώσουν κι ίσως να βάψουν κόκκινο το σμάλτο των ονείρων μας ©ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΜΠΑΖΗΣ & ΜΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ~2011 Η σύνθεση αποσπασμάτων, κειμένων ,διαφορετικών ποιημάτων είναι συνήθως μια δύσκολη διαδικασία διαλεκτικής. Το ταίριασμα ή η συνέχεια των κειμένων πέρα από συμπτωματική ή μη είναι και δώρο.. Ευχαριστώ Χρήστο..