Oasis by Artlooking
Χαμογελούσαν οι λέξεις σου
κι άνθιζαν στο καταχείμωνο.
Χαμογελούσες κι έλεγαν τραγούδια, μεθυσμένα αηδόνια.
Μέχρι τ΄όνομά μου άλλαζε όψη,πιο οικείο μου φαινόταν.
Κι ύστερα, δεν ξαναμίλησες κι είπα να ταξιδέψω ..
Bουνά κι ωκεανούς να δω πριν σ΄ανταμώσω,
στα ασύνορα εύφλεκτα βασίλεια της σιωπής που κατοικείς.
Εκεί, στις παρυφές των γλυκών ματιών σου,
να αναπαυτώ.
Δως μου τη γαλήνη σου,
να ντυθώ στο χορό της αγάπης σου.
Είδες πως αγαπιούνται τα δέντρα;
Ακροβατώντας σε στέρεη γη.
Μην αμφιβάλλεις, σε ξεχώρισα.
Εσένα κι άνοιξαν οι Ουρανοί
και χαμογέλασαν στον ήλιο,
ξαφνιασμένοι ερωδιοί.
*****************************
"Ενθυμήματα και Διαλογισμοί-18ος Γεωμετρικός Παράλληλος"
