“Στα βιβλία της ζωής, που δεν γράφτηκαν ακόμα, στο
αίμα των Ποιητών που θα ρέει πάντα ταγμένο στην
Ουτοπία, στο θάνατο που νικήθηκε από το δάκρυ της
αγάπης, στα παλάτια που χτίσαμε, αποκλείοντας τα
σκοτάδια, στο Φως, Νυν και Αεί”
αίμα των Ποιητών που θα ρέει πάντα ταγμένο στην
Ουτοπία, στο θάνατο που νικήθηκε από το δάκρυ της
αγάπης, στα παλάτια που χτίσαμε, αποκλείοντας τα
σκοτάδια, στο Φως, Νυν και Αεί”
Το DNA του Ποιητή
Χαράζεις τορνευτές ανάσες,
στο μέτωπο του κατακτημένου
του συλημένου κόσμου μας.
Ρυτίδες,
ισχυρίζονται οι ρεαλιστές.
Βρέφη,
μιας αδυσώπητα καταραμένης
επαναλαμβανόμενης γέννας,
που τολμά να αντικρίζει τον ήλιο, σου θυμίζω.
Η προστιθέμενη αξία των λυγμών της φάρας μας.
Στο τέλος απ’ τις χαρακιές αγνώριστοι θα γίνουμε
ακόμα και για τους αγαπημένους μας.
Μην ανησυχείς όμως,
υπάρχει πάντα το DNA.
Τουλάχιστον θα βρουν τα ίχνη
του βαφτιστικού μας ονόματος.
**************************************************************
από τη συλλογή ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ
