Α
Συχνά με ρωτάς για τη σιωπή
σαν να με μέμφεσαι
σαν να απορείς
σαν να τρομάζεις απ’ αυτή.
Νάξερες
μόνο νάξερες πόσο σφιχτή θηλιά είναι.
Ίσα που επιτρέπει στη ζωή να ονοματίζεται.
Έφυγες κι ας τριγυρνάς κάπου εδώ γύρω,
με το τσιγάρο στο στόμα
και την φαρέτρα ως επάνω βέλη.
Πώς περιμένεις να μιλώ στο βρόντο.
Κι αυτή η άνοιξη
που δεν λέει να φύγει
άστοχη περπατησιά είχε εφέτος
δίπλα σε αγκάθια σεργιάνισε το φουστάνι της.
Τρελές φουσκοθαλασσιές
τρέλες κοριτσίστικες
αλλοπαρμένες μουσικές.
Θα περάσει η άνοιξη
όπως τόσες και τόσες
μα καμμιά δεν θάχει ποτίσει στα πέλματά της
τόσες βαθιές, κατακόκκινες χαρακιές.
**************************
συλλογή Σελήνης Αντικατοπτρισμοί-Λεξίτυπον 2011
