..
Ασυμβίβαστα «Εγώ»
Αναίρεσαν όλα τα «πώς;»..τα «γιατί;»..τα «έλα»..Αναπάντητα-Ασυμβίβαστα «Εγώ»
Σκορπίζουν ορφάνια στους όρκους που -μαζί -έδιναν
σκορπίζουν ορφάνια στα κοχύλια,
που -σε βίους παράλληλους- χάραζαν
Με τα ονόματά τους ανεξίτηλα..
Έτσι έλεγαν.
Μάρτυς τους η θάλασσα...
Η άμμος που διατήρησε τους πύργους τους ανέπαφους
Το ταξίδι τους δεν άρχισε ποτέ.
Τώρα τα κύματα μιλούν για αναμνήσεις ανέκφραστων στεναγμών
που μοιράστηκαν τον ίδιο Παράδεισο.
Μια ήταν η αλήθεια πίσω από τα ραγισμένα τους «γιατί»..
Την ξέρουν τα κύματα..
Οι θάλασσες την ψιθυρίζουν στις ακτές..
Κι εκείνοι κρατούν φυλαχτά ανάμνησης λησμονιάς..
Διαχωρισμών..
Απατηλής γαλήνης..
Αρνούμενοι την αλήθεια πως..
Χωριστά δεν ζουν οι Ψυχές
που μοιράστηκαν τον ίδιο Παράδεισο.
που αντάμωσαν το δάκρυ τους με την ίδια λατρεία ,
που αντάμωναν την άβυσσό τους,
σε μιας Γαλήνης την Ψευδαίσθηση.
© συλλογή "18ος γεωμετρικός παράλληλος"
ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ 2012
Μ.Π.
