Στο κατάμεστο θέατρο του πάρκου Κατερίνης, τη Δευτέρα 25/6/12 το Δημοτικό Ωδείο αποχαιρέτισε τη σχολική χρονιά με μουσική, τραγούδια, ποίηση.
Ευχαριστούμε όλους τους συντελεστές και κυρίως τους μικρούς και μεγάλους μαθητές-καλλιτέχνες της Πιερίας
Καλό Καλοκαίρι!
Κείμενα, απαγγελία, ποίηση της Μίνας Παπανικολάου
1. ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΠΙΕΡΙΑ
Θεών κι Ανθρώπων ιερή κατοικία.
Ο ήλιος σου,τάσι χρυσό και Άγιο Δισκοπότηρο.
Σεπτή αμφιβολία κι αγνάντι του σύμπαντος.
Ορατών κι αοράτων, στιγμή ευφορίας και γέννηση.
Ο χρόνος, ανύπαρκτο όριο.
Μουσών και Ορφέα, δίκαιη έπαρση.
Εμείς, προγόνων το βδέλυγμα κι η ελπίδα.
Εδώ αναγεννώνται τα θαύματα.
Μίνα Παπανικολάου
Ετούτη εδώ η μικρή πατρίδα μπορεί να μεγαλουργεί. Διαχρονικά καταγράφει στιγμές πολιτισμού, ιστορίας, τεχνών, λαογραφίας, μουσικής. Μικρή πατρίδα , πριν και μετά τα εκατόχρονά της σε παράλληλη πορεία με το βίωμα και τη δημιουργία που απορρέει απ΄ αυτό. Το Δημοτικό Ωδείο Κατερίνης συστήνεται ως πόλος έλξης και φυτώριο καλλιτεχνών εδώ και …..χρόνια. Κι ανταποδίδει στο κοινό της πόλης,πάντα όπως και σήμερα δρώμενα και δώρα ψυχής κι αφοσίωσης. Πώς αλλιώς, μιας και οι δεσμοί με το γενέθλιο τόπο ήταν και θα είναι ισχυροί.
ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ σε στίχους: Παρασκευά Καρασούλου
Συμμετέχουν η ορχήστρα του Ωδείου και η χορωδία της Σχολής Θεωρητικών
Τραγούδι: Μαρία Στάθη
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
2.α. ΚΕΡΙΑ-ΚΑΒΑΦΗΣ
Του μέλλοντος οι μέρες στέκονται μπροστά μας
σαν μια σειρά κεράκια αναμμένα
χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια
Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν
μιά θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων
τα πιο κοντά βγάζουν καπνό ακόμη
κρύα κεριά, λιωμένα και κυρτά
Δεν θέλω να τα βλέπω
με λυπεί η μορφή των
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι
εμπρός κοιτάζω τ' αναμμένα μου κεριά
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει
τι γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν
Στις νοητές γραμμές των οριζόντων, η μουσική ανοίγει παράθυρο στον κόσμο, άχρονο μέτρο και κερί αναμμένο της νοσταλγίας , της θλίψης, του μαρασμού.
ΚΕΡΙΑ Ποίηση Κωνσταντίνος Καβάφης
Μουσική: Adagio Albinoni
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
2.β.Η τρομπέτα
Η σάλπιγγα, των αρχαίων Ελλήνων, ήταν γνωστή και στους Αιγυπτίους, στους Εβραίους και τους Ρωμαίους, φτιαγμένη αρχικά από ξύλο, αργότερα από μέταλλο (μπρούντζο, ασήμι) και τέλος (όπως και σήμερα) από χαλκό.
Στρατιωτικό, μουσικό όργανο, αρχικά, εισήχθη στην ορχήστρα στις αρχές του 17ου αιώνα, όμως περισσότερο γνωστή έγινε στη διάρκεια του 19ου αιώνα. Έχει διαπεραστική και λαμπερή τονική χροιά και μεγάλες τεχνικές δυνατότητες θεωρείται σήμερα δημοφιλέστατο όργανο ορχήστρας και συγκροτήματος, ιδίως στην παραδοσιακή μουσική της Μακεδονίας, στη μουσική τζαζ και σκα.
Sound the trumpet
Βιολί : Χρήστος Τασχουνίδης
Τρομπέτα: Γεράσιμος Σκληρός
Πιάνο: Ολγα Καπασακαλίδου
Χορωδία της Σχολής Ανώτερων Θεωρητικών
Υπεύθυνη χορωδίας Θεοφίλη Γραμματικού
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
3.Τραγούδια: Και τι ζητάω
Ας αρχίσουν οι χοροί
Τερατάκια τσέπης
Και τι ζητάω; Ας αρχίσουν οι χοροί, ας αρχίσει η μουσική και μέσα από τις νότες ας ταξιδέψουμε στα όνειρα της πρότερης νιότης οι μεγαλύτεροι κι ας μάθουν οι νεότεροι πως τραγουδιούνται οι ελπίδες, πως αναιρούνται και πως αμφισβητούνται γενιές ολόκληρες και πως ξεκινάμε πάλι απ΄την αρχή. Γιατί δεν υπάρχει συνταγή ζωής, υπάρχει δύναμη ψυχής, κι αναγέννηση μέσα από τα τα μάτια των παιδιών και σε ευθεία παραβολή με το μέλλον τους. Έτσι κι αλλιώς εκείνα γνωρίζουν τα πάντα!!
Πιάνο Χαράλαμπος Ναβροζίδης
Σαξόφωνο Ιβαν Ναβροζίδης
Χορωδία των Ανώτερων Θεωρητικών
Υπεύθυνη χορωδίας: Κατερίνα Παπαγεωργίου
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
4. Οι απονομές πτυχίων
Της τάξης της Κας Θεοφίλης Γραμματικού
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
5. Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαίς.
Γλυκιά σιωπή παρακαλώ! Παιδιά και νέοι δίνουν το στίγμα της επόμενης μέρας, χαράζουν το αύριο, του δίνουν μορφή, μας παίρνουν απ΄ το χέρι και μας θυμίζουν με τις γλυκές φωνές τους το χρέος μας και τις παρακαταθήκες μας. Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις..
Συμμετέχουν η ορχήστρα του Ωδείου και η χορωδία της Σχολής Θεωρητικών
Τραγούδι: Μαρία Στάθη
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
6. Ορχήστρα Χρήστου Τασχουνίδη
Συμμετέχει η μικρή ορχήστρα του ΔΩΚ
Υπεύθυνος Χρήστος Τασχουνίδης
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
7. Μικρή ορχήστρα εγχόρδων του ΔΩΚ
Υπεύθυνος Χρήστος Τασχουνίδης
8. Η Πολυτονική ορχήστρα του ΔΩΚ
Υπεύθυνος: Παναγιώτης Λυμπανοβνός
Τραγούδι: Ρόνια Τοπαλίδου, Μαρία Δραγασιά, Νίκος Πολυζόπουλος
9. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΜΟΥΣΙΚΗ
Οι μικροί μας φίλοι, οι νεότεροι μαθητές του Ωδείου, μας αφιερώνουν ένα τραγούδι και μας εισάγουν στη μουσική και τη γοητεία της,δείχνοντάς μας πως με επιμονή και αγάπη για τη μουσική είναι εύκολο να την κάνουμε κτήμα μας.
Τραγούδι: ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΜΟΥΣΙΚΗ
Συμμετέχει η Πολυτονική Ορχήστρα και η μικρή Ορχήστρα του ΔΩΚ και η χορωδία της Σχολής Θεωρητικών
Υπεύθυνος: Χ. Ναβροζίδης
Ευχαριστούμε όλους τους συντελεστές και κυρίως τους μικρούς και μεγάλους μαθητές-καλλιτέχνες της Πιερίας
Καλό Καλοκαίρι!
Κείμενα, απαγγελία, ποίηση της Μίνας Παπανικολάου
1. ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΠΙΕΡΙΑ
Θεών κι Ανθρώπων ιερή κατοικία.
Ο ήλιος σου,τάσι χρυσό και Άγιο Δισκοπότηρο.
Σεπτή αμφιβολία κι αγνάντι του σύμπαντος.
Ορατών κι αοράτων, στιγμή ευφορίας και γέννηση.
Ο χρόνος, ανύπαρκτο όριο.
Μουσών και Ορφέα, δίκαιη έπαρση.
Εμείς, προγόνων το βδέλυγμα κι η ελπίδα.
Εδώ αναγεννώνται τα θαύματα.
Μίνα Παπανικολάου
Ετούτη εδώ η μικρή πατρίδα μπορεί να μεγαλουργεί. Διαχρονικά καταγράφει στιγμές πολιτισμού, ιστορίας, τεχνών, λαογραφίας, μουσικής. Μικρή πατρίδα , πριν και μετά τα εκατόχρονά της σε παράλληλη πορεία με το βίωμα και τη δημιουργία που απορρέει απ΄ αυτό. Το Δημοτικό Ωδείο Κατερίνης συστήνεται ως πόλος έλξης και φυτώριο καλλιτεχνών εδώ και …..χρόνια. Κι ανταποδίδει στο κοινό της πόλης,πάντα όπως και σήμερα δρώμενα και δώρα ψυχής κι αφοσίωσης. Πώς αλλιώς, μιας και οι δεσμοί με το γενέθλιο τόπο ήταν και θα είναι ισχυροί.
ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ σε στίχους: Παρασκευά Καρασούλου
Συμμετέχουν η ορχήστρα του Ωδείου και η χορωδία της Σχολής Θεωρητικών
Τραγούδι: Μαρία Στάθη
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
2.α. ΚΕΡΙΑ-ΚΑΒΑΦΗΣ
Του μέλλοντος οι μέρες στέκονται μπροστά μας
σαν μια σειρά κεράκια αναμμένα
χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια
Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν
μιά θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων
τα πιο κοντά βγάζουν καπνό ακόμη
κρύα κεριά, λιωμένα και κυρτά
Δεν θέλω να τα βλέπω
με λυπεί η μορφή των
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι
εμπρός κοιτάζω τ' αναμμένα μου κεριά
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει
τι γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν
Στις νοητές γραμμές των οριζόντων, η μουσική ανοίγει παράθυρο στον κόσμο, άχρονο μέτρο και κερί αναμμένο της νοσταλγίας , της θλίψης, του μαρασμού.
ΚΕΡΙΑ Ποίηση Κωνσταντίνος Καβάφης
Μουσική: Adagio Albinoni
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
2.β.Η τρομπέτα
Η σάλπιγγα, των αρχαίων Ελλήνων, ήταν γνωστή και στους Αιγυπτίους, στους Εβραίους και τους Ρωμαίους, φτιαγμένη αρχικά από ξύλο, αργότερα από μέταλλο (μπρούντζο, ασήμι) και τέλος (όπως και σήμερα) από χαλκό.
Στρατιωτικό, μουσικό όργανο, αρχικά, εισήχθη στην ορχήστρα στις αρχές του 17ου αιώνα, όμως περισσότερο γνωστή έγινε στη διάρκεια του 19ου αιώνα. Έχει διαπεραστική και λαμπερή τονική χροιά και μεγάλες τεχνικές δυνατότητες θεωρείται σήμερα δημοφιλέστατο όργανο ορχήστρας και συγκροτήματος, ιδίως στην παραδοσιακή μουσική της Μακεδονίας, στη μουσική τζαζ και σκα.
Sound the trumpet
Βιολί : Χρήστος Τασχουνίδης
Τρομπέτα: Γεράσιμος Σκληρός
Πιάνο: Ολγα Καπασακαλίδου
Χορωδία της Σχολής Ανώτερων Θεωρητικών
Υπεύθυνη χορωδίας Θεοφίλη Γραμματικού
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
3.Τραγούδια: Και τι ζητάω
Ας αρχίσουν οι χοροί
Τερατάκια τσέπης
Και τι ζητάω; Ας αρχίσουν οι χοροί, ας αρχίσει η μουσική και μέσα από τις νότες ας ταξιδέψουμε στα όνειρα της πρότερης νιότης οι μεγαλύτεροι κι ας μάθουν οι νεότεροι πως τραγουδιούνται οι ελπίδες, πως αναιρούνται και πως αμφισβητούνται γενιές ολόκληρες και πως ξεκινάμε πάλι απ΄την αρχή. Γιατί δεν υπάρχει συνταγή ζωής, υπάρχει δύναμη ψυχής, κι αναγέννηση μέσα από τα τα μάτια των παιδιών και σε ευθεία παραβολή με το μέλλον τους. Έτσι κι αλλιώς εκείνα γνωρίζουν τα πάντα!!
Πιάνο Χαράλαμπος Ναβροζίδης
Σαξόφωνο Ιβαν Ναβροζίδης
Χορωδία των Ανώτερων Θεωρητικών
Υπεύθυνη χορωδίας: Κατερίνα Παπαγεωργίου
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
4. Οι απονομές πτυχίων
Της τάξης της Κας Θεοφίλης Γραμματικού
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
5. Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαίς.
Γλυκιά σιωπή παρακαλώ! Παιδιά και νέοι δίνουν το στίγμα της επόμενης μέρας, χαράζουν το αύριο, του δίνουν μορφή, μας παίρνουν απ΄ το χέρι και μας θυμίζουν με τις γλυκές φωνές τους το χρέος μας και τις παρακαταθήκες μας. Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις..
Συμμετέχουν η ορχήστρα του Ωδείου και η χορωδία της Σχολής Θεωρητικών
Τραγούδι: Μαρία Στάθη
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
6. Ορχήστρα Χρήστου Τασχουνίδη
Συμμετέχει η μικρή ορχήστρα του ΔΩΚ
Υπεύθυνος Χρήστος Τασχουνίδης
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
7. Μικρή ορχήστρα εγχόρδων του ΔΩΚ
Υπεύθυνος Χρήστος Τασχουνίδης
8. Η Πολυτονική ορχήστρα του ΔΩΚ
Υπεύθυνος: Παναγιώτης Λυμπανοβνός
Τραγούδι: Ρόνια Τοπαλίδου, Μαρία Δραγασιά, Νίκος Πολυζόπουλος
9. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΜΟΥΣΙΚΗ
Οι μικροί μας φίλοι, οι νεότεροι μαθητές του Ωδείου, μας αφιερώνουν ένα τραγούδι και μας εισάγουν στη μουσική και τη γοητεία της,δείχνοντάς μας πως με επιμονή και αγάπη για τη μουσική είναι εύκολο να την κάνουμε κτήμα μας.
Τραγούδι: ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΜΟΥΣΙΚΗ
Συμμετέχει η Πολυτονική Ορχήστρα και η μικρή Ορχήστρα του ΔΩΚ και η χορωδία της Σχολής Θεωρητικών
Υπεύθυνος: Χ. Ναβροζίδης
 |
| Ο συνθέτης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Κατερίνης κος Χαράλαμπος Ναβροζίδης |
