Δεν χρειάστηκε να σε ντύσω με περίτεχνα στολίδια,
ούτε να βρω εκείνες τις λέξεις που θα σε έκαναν να ξαφνιαστείς.
Ήταν αρκετό,
να ορίσω το περίγραμμά σου..
να φυλακίσω στα μάτια την ζωοδότρα πνοή του ανέμου..
να τραγουδήσω την εσπερινή σου αύρα στις όχθες του εφήμερου..
Ήταν αρκετό,
να πλανέψω τη μέρα με νότες που ιερουργούν στα σώματα.
Ήταν αρκετό,
να ορθώσω ανάστημα αγάπης ολοφάνερης.
Ήταν αρκετό,
να σφαλίσω στα χέρια μου τα χέρια σου,
για να δω που κατοικεί η ζωή και το έρεβος.
Κι ήταν αρκετό, για να διαλέξω ολοκαύτωμα.
ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΑΓΑΠΗΣ -18ος Γεωμετρικός Παράλληλος
©Μ.Π.
ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ εκδόσεις
