Οι άνθρωποι
Γράφουν τα ονόματά τους με τεράστια γράμματα
Ύστερα τα οπλίζουν με έπαρση.
Στέλνοντάς τα να
σπείρουν κι αλλού το θυμό τους.
Λησμονούν πως τα αγκάθια ανθίζουν στις ερημιές
και στις άνυδρες ουτοπίες.
Εκείνες, ω! Εκείνες οι στρογγυλεμένες άκρες των αισθημάτων!
Οι απαλές ριπές των
φωνηέντων !
Σχηματίζουν τις κορυφογραμμές με νέα ανεμοκατάταξη
και σταλάζουν νάμα σε
κάθε απάγκιο των βράχων !
Θαυμαστό το ταξίδι
του «ΕΥ»
στα προσευχητάρια των μονάχων
που από θλίψη για τη σκληρότητα των ανθρώπων,
έφυγαν!
