Μας είπαν τρελούς,
νομίζοντας πως θα θρηνήσουμε για τούτο.
Γελάσαμε δυνατά, τινάζοντας τη σκόνη της αλήθειας μας..
Καιρός της ήταν να φανεί..
Καιρός της ήταν να φανεί..
Η ει-δική μας λογική,
των απονενοημένων διαβημάτων,
των απονενοημένων διαβημάτων,
σε καμιά ράγα δεν μπόρεσε να συρθεί, πέραν της ποίησης.
Ηγούμαστε της σκέψης και της αλλόκοτης λογικής των απωλεσθέντων νοημάτων,
εύθραυστων μα τόσο λυτρωτικών,
που θαρρείς πως γεννιέσαι ως η αντανάκλαση όλων των χρωμάτων της μουσικής ..
εύθραυστων μα τόσο λυτρωτικών,
που θαρρείς πως γεννιέσαι ως η αντανάκλαση όλων των χρωμάτων της μουσικής ..
Διατηρήσαμε το δικαίωμα αυτοτελούς προσδιορισμού
και αναγνωριζόμαστε από κείνο το κατακόκκινο σημάδι
στην άκρη των δαχτύλων.
Ες αεί αντιδραστικοί έναντι του συστήματος πυρασφάλειας;
Εξ ορισμού δεδηλωμένη η άφεση στην πλάνη ή την αλήθεια της ίασης μέσω της ποίησης..
Μα πόση σαγήνη εσωκλείει η λατρεία της!
Μα πόση σαγήνη εσωκλείει η λατρεία της!
****************************
ενθυμήματα και διαλογισμοί-18ος γεωμετρικός παράλληλος