Ω! γυναίκα εσύ
Νίκος Π.Καρύδης
Ω! γυναίκα εσύ,
που ήρθες στερνά
στην άχαρη ζωή μου
όπως μια δειλή
ηλιαχτίδα το δείλι
ύστερα από μέρα
βροχερή,
σκοτεινιασμένη.
Νεκρικές πομπές
βουβές της ψυχής
μου λιτανείες
που σε δεχτήκανε
οδηγήτρα
στην μεγάλη δέηση
του πόνου
των λίγων αστεριών,
του χειμώνα μου.
Ήρθες αργά,
μα έπρεπε κάποτε η
λιτανεία να γίνει
ηλιαχτίδα να
παίξει
τ΄αστέρια να
λάμψουν
ο πόνος να
βασιλέψει..
Μίνα Παπανικολάου
Έχτισα ολόφωτο βασίλειο να
κατοικήσεις.
Μάτωσαν τα δάχτυλα
μέχρι ν΄ αλλάξουν
οι πορείες της θλίψης.
Εκεί που ο χρόνος
υφαίνει νέες ζωές,
δεν στεριώνουν
θάνατοι.
Δως μου το χέρι
σου
για ν΄ανασταίνονται..Θαύματα.
ΤΕΛΟΣ
(λίγο πριν την έκδοση)
ΤΕΛΟΣ
(λίγο πριν την έκδοση)
