Θα μπορούσε η ζωή
-μεγάλη πλανεύτρα-
να έχει περισσότερα συν από πλην.
Θα μπορούσαν να είναι αληθινά
τα σύννεφα του ταξιδιού.
Θα μπορούσε να είναι ελάχιστα επίπονη η ωριμότητα.
Μα αδυνατεί να συμβιβαστεί,
με το παιδιάστικο χαμόγελο της ενηλικίωσης,
το όραμα της ελευθερίας.
Στριφνή κατάποση θα έλεγα,
λίγο πριν, λίγο μετά την αποσυμφόρηση της καρδιάς.
Όμοια με την κραυγή της απελευθέρωσης,
ξεσπαθώνει εκσφενδονίζοντάς μας στο σύμπαν.
Θα ζήσουμε με περισσότερο πείσμα,
ονειροπόλοι κι αληθινοί.
2012
