Πώς;
Πώς θα ήταν να μη σου χρωστώ
εκείνες τις ανέγγιχτες στιγμές;
Τόσα αδιόρατα σημάδια
καλά διπλωμένα
και κλεισμένα στη μικρή σερβάντα.
Ανέκφραστο το εξώδικο συναίσθημα
κι όμως,
τόση η γνώση που αποκόμισα
για να πορεύομαι
από εκεί κι εμπρός. (Μίνα Παπανικολάου)
********************************
Πώς;
Τώρα πώς
μες στη μέθη των οίστρων Σου
μες στο βόμβο των ανθών των αιμάτων Σου
πώς
να στερεώσω τους φθόγγους
της καταιγίδας των άστρων μου
και να πλέξω σα χάδι απαλό
σα φιλί
τ' όνομά Σου να νιώσεις
τους ήχους
στις χορδές μου που πάλλονται
απ' τα Ουράνια Τόξα
της γλυκειάς χαρμολύπης
των βροχών και των ήλιων Σου. (Αντώνης Ζαμπετάκης)
