Απόψε
δεν συνηγορούν ούτε οι νότες
ούτε οι λέξεις.
Φαίνεται πως ήταν απόκοσμη
η φωνή μου.
Πώς να φτάσει ως τα μύχια της καρδιάς σου;
Και πώς να πω
πως δεν φώναξα τόσο που να στερεύει πια η φωνή μου
από φθόγγους;
Απόψε
τραβώντας με απ΄το χέρι
ορίζω το ταξίδι απ΄την αρχή.
Βαδίζοντας χαράζονται οι δρόμοι
στα νέα μονοπάτια της πρόθεσης.
Μην ψάξεις.
Το ταξίδι μου,
δεν έχει αριθμούς ούτε οδούς να περάσεις.
δεν έχει αριθμούς ούτε οδούς να περάσεις.
Θα με ορίζει για πάντα
ο απόκοσμος κόσμος μου.
**********************
2012