ΑΠΟΥΣΙΑ
Ξεχασμένοι ρυθμοί
αντιστέκονται στης μνήμης το διάκενο.
Αναζητούν δρόμο διαφυγής προς το μέλλον.
Ποτέ κανείς δεν τους έδειξε το δρόμο της λύτρωσης.
Ταγμένοι στην Ουτοπία
αναζητούν χαροκαμένες μουσικές,
λαβωμένα όνειρα,
ματωμένα δάκρυα
κι αντιστέκονται.
Πάντα αντιστέκονται στο μοιραίο.
Αναιρούν το αναπόφευκτο, το υπέροχο.
Αύριο,
λυπημένοι θα τριγυρνούν
στις έρημες ακρογιαλιές,
θα χαράζουν κοχύλια, ως να ματώσουν τα δάχτυλα,
με το όνομα το πιο αγαπημένο,
που το μέλλον διέγραψε απ΄τη μνήμη..
Κανένας φόβος,
καμιά αμφιβολία,
μόνο ο τρελός νοτιάς,
εκείνος φταίει.
Δεν κατάφερε να διώξει τα σύννεφα.
Κι ίσως κι εκείνη η απουσία,
την ώρα τη λατρευτική.
Ίσως εκείνη η απουσία,
την ώρα που τα « σ΄αγαπώ» σπαρταρούν ν΄ανθίσουν..
Να δεις που φταίει, εκείνη η απουσία.
*****************************
2ο Βραβείο Ποίησης
8ος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός Ποίησης του Φυσιολατρικού Συνδέσμου Πατρών
Τελετή απονομής: 13/01/2013