Hello there!!
Today I am evaluating sources.
Γράφοντας πάντα με τη στυφή πλευρά του μολυβιού
και βλέποντας τα αιματηρά αποτελέσματα στο χαρτί
είπα πως, επιτέλους, βρήκα τον τρόπο να γλυκαίνουν οι αποφάσεις κι οι αποστάσεις.
Να μην ξεχάσω, να διαβάσω λίγο ακόμα απ΄ τα άπαντα των πάντων.
Κανείς δεν ξέρει πως γράφονται μόνο για να μπορούν στο μέλλον
νάρθουν οι επαΐοντες
και να σουρώσουν μέχρι πάνω την οργή μου.
Πάνω που λες "θα το διαβάσω και θα καταλάβω" έρχεται ο κεραυνός τους
και σε κατατροπώνει με έναν τρόπο που δεν σηκώνει αντιρρήσεις.
Σταματάς και τα άπαντα να διαβάζεις και την τελευταία έκθεση του καθενός.
Απορία: γιατί τα γράφουν σαν να απευθύνονται σε μια ακόμα ελίτ του πνεύματος; Σαν για να διαβαστούν μεταξύ τους σ΄ενα κρυφό, των νοημάτων σχολειό, να ρίξουν το μελάνι τους, σαν σουπιές και μερικές θεωρίες και σχολές γραφής κι άντε να τους πιάσεις. Μπουχός!
Γερνώ κατανοώντας πως αν το θέλω διαλέγω την αιχμηρή πλευρά του μολυβιού.
Και μετά, κατανοώ, πως επειδή γερνώ θέλω να γαληνεύουν ως κι οι κρυψώνες των λέξεων.
Εξάλλου, ίσως και να μην ήθελαν να διαβαστούν πραγματικά.
Γεια εκεί έξω!!
Σήμερα αξιολογώ πηγές.
********************
Μίνα Παπανικολάου
