Δρόμοι φωτιάς Ι
Γη της Επαγγελίας
του ονείρου
του θιγμένου εγωισμού.
Ρωγμή του ανέμου
εναπόθεσε μακάριες στιγμές
στα σπλάχνα σου.
Απέκτησες αέρινο όνομα
χαραγμένο
στους διάφανους λαιμούς των
Νυμφών.
Γλυκό το δάκρυ της
επιστροφής.
Εσύ
η μήτρα που ομορφαίνει
το αγέννητο.
Αγαπώ να ανήκω σε εσένα.
Δρόμοι φωτιάς ΙΙ
Νυχτώνει γρήγορα.
Οι ώρες
έχουν χάσει τον
προσανατολισμό τους.
Παράλογες σιωπές
κατάφεραν τον αποχωρισμό.
Γιατί να μην είσαι στην
άκρη του καημού;
Να κρατάς στο χέρι τη χαρά
δεινός σαλπιστής της
ματαιοπονίας;
Δρόμοι φωτιάς ΙΙΙ
Μπορούσαμε να διαλέξουμε
τη φυγή.
Η επίγνωση της αλήθειας
ήταν ο ιερότερος όρκος μας.
Ο ήλιος
δεν μπόρεσε να κάψει
τα φτερά.
Να είσαι εκεί
την εσπερινή ώρα.
Εκεί
που ο όρκος
καθαγιάζεται.
Δρόμοι φωτιάς ΙV
Για λίγο λοξοδρόμησες
κι είπες, πως πολύ έφταιξες.
Δεν είναι αργά.
Ο δρόμος
εξακολουθεί να έχει
τις ίδιες συντεταγμένες.
Σου γράφω
μα πάλι μιλούν τα κύματα
με τη γλώσσα της φωτιάς.
Να με προσμένεις...
Τ Ε Λ Ο Σ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ-ΕΛΠΙΔΑ
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΙΝΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ
2014
