ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΠΙΔΑΚΑΣ
(ΧΡΥΣΑ ΛΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ)
Ανάγνωση
της Μίνας Παπανικολάου
Το 2015 και από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ παρουσιάστηκε στην ποιητική σκηνή το βιβλίο της Χρύσας Λουλοπούλου ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΠΙΔΑΚΑΣ με την έμπνευση να καταλύει το χρόνο και να ξεπηδά ως
πίδακας κρουστός στις καρδιές των
αναγνωστών.
Αν και πέρασαν λίγοι μήνες από την πρώτη επαφή μου με τη συλλογή ποιημάτων της, δεν
το ξέχασα πως η Χρύσα γράφει με την
καρδιά και του νου, εντρυφώντας σε συναισθήματα, αλήθειες, πραγματικότητες χωρίς
να φοβάται να τα εμφανίσει μπροστά μας όπως ακριβώς είναι, όπως τα νοιώθει, τα
βλέπει, τα ζει. Αυτό δεν μειώνει την ποίησή της στη λυρικότητα που της αρμόζει.
Απεναντίας, οι λέξεις της είναι διαλεγμένες μία μία, δεν επανεμφανίζονται συχνά, χωρίς ποτέ να χάνουν την
αληθινή τους υπόσταση και χωρίς να στερούν τίποτα από την συναισθηματική έξαρση
που επιθυμεί να τους αποδώσει γράφοντας και να μας αποκαλύψει..
Η Ποίηση, το αλεξίπτωτο που την
κρατά, μας κρατά, όσους κι όσες είχαμε την τύχη να εκφραστούμε μέσα από αυτή.
Αν μας αγάπησε τελικά κι αν μας κρατήσει στη λίστα των τιμητών της, θα το καταγράψει ο χρόνος, ο αμείλικτος και ιατρός
ταυτόχρονα.
Μέχρι τότε η Χρύσα θα γράφει
νικώντας τον, έτσι κι αλλιώς, διότι θεωρώ πως η γραφή της θα παραμείνει
ανεξίτηλη και θα αντέξει στις πιέσεις από τη σύγκριση της εύκολης καταγραφής
συναισθημάτων-ψυχογραφημάτων χωρίς αντίκρυσμα της εποχής μας των ποιητών και
ποιητριών που κατακλύζουν το διαδίκτυο και τα εκδοτικά στέκια του εύκολου
εντυπωσιασμού.
Οι λέξεις της είναι εικόνες και πίνακες άλλοτε
με λεπτές πινελιές και κάποιες φορές με αιχμηρά λόγια για την ίδια και ποτέ για κάποιον ή κάτι
άλλο. Διαβαζοντας, βλέπεις μπροστά σου πράγματι τους ήρωες και τις ηρωίδες της να
κινούνται! Τα χέρια λες κι είναι χέρια
σου κι εκτείνονται μέχρι τις παρειφές του πόνου ή της χαράς της. Αγγίζουν ό,τι
άγγιξε..Περίεργο, μα αληθινό..Και πότε το καταφέρνει ο ποιητής ή η ποιήτρια; Μα
φυσικά, όταν και μόνο όταν η συνάντηση με τη ζωή δεν είναι εικονική ούτε
ενσυναισθητική (χωρίς να υποτιμώ την
ενσυναίσθηση την οποία υπηρετώ εξάλλου).
Η Χρύσα Λουλοπούλου είναι η ποιήτρια
που ζει και συνομιλεί με τις στιγμές της, τις ωραιότητες και τις καταβυθίσεις
της. Τις έχει αποδεχθεί και είναι όλα αυτά μαζί: μια γυναίκα-ποιήτρια της
εποχής μας.
Η μάχη εκτυλίσσεται μπροστά της
και είναι δική της, με τον έσω εαυτό, την κλίμακα αξιών της, τα θέλω, τα πρέπει, το
σωστό, το λάθος, το ανθρώπινο, το θεϊκό....!
Πολλά, πολλά για ένα μόνο
βιβλίο, πολλά για μια μόνο ζωή.
Χρύσα Λουλοπούλου: Καλοτάξιδο!!
Κατερίνη 4/9/2016
