MUSIC: HAVASI // PRELUDE, AGE OF HEROES
Πώς ξέρεις τι ήμουν
πριν την Άνοιξη;
Πώς έφτιαξες τη μορφή
μου;
Πού πραγματικά έψαξες
και με δάχτυλα ματωμένα από αλαζονεία
βρήκες τις ρίζες μου;
Τίποτα
Τίποτα δεν βρήκες
Τίποτα δεν κατάλαβες
Τίποτα δεν κατέκτησες
παρά μόνο μια μορφή κυμάτων
απροσδιόριστη, άοσμη, άχρωμη, ασύνδετη με την πηγή της.
απροσδιόριστη, άοσμη, άχρωμη, ασύνδετη με την πηγή της.
Όσο κι αν ψάχνεις
κι αν παλεύεις
τίποτα δεν θα βρεις.
Γεννήθηκα
μια παράξενη ανοιξιάτικη νύχτα.
Δεν έκλαψα, τους ξάφνιασα καθώς γέλασα νωρίς,
πριν τα πρώτα σύννεφα
πριν τα πρώτα σύννεφα
πριν καν λουστώ αθωότητα!
Με μύραναν με δάκρυα.
Με έντυσαν στα λευκά φοβούμενοι πως δεν θα νικήσω όλες τις
αντιξοότητες.
Κι όμως έζησα!
Έψαχνες σε νεκρές στιγμές
μισοτελειωμένες σκέψεις
θαμπές εικόνες..
Δεν ήμουν εκεί.
΄Ημουν πάντα κομμάτι της νύχτας
Της μέρας
Του ανέμου
Της θάλασσας
Της Γης μου.
Οι άνθρωποί μου γνωρίζουν πως
ήμουν κυρίως νερό
διαυγές και άκαμπτο.
Ούτε εκείνοι κατάφεραν ποτέ πραγματικά να με αγγίξουν.
Στις ραγισματιές μου ,
θαυμαστή πηγή έπλυνε το αίμα
ξεθώριασε τα ίχνη ώστε να μη με βρουν ποτέ.
Ποτέ δεν θα με βρεις
ούτε στην φριχτή ιδιόχειρη ραγισματιά σου
από όπου ρέει,
ακέραιη πια, η ψυχή μου!
25-05-2020
ΚΑΤΕΡΙΝΗ
