θα σωθώ κι απόψε.
Τι θα μπορούσε να σχίσει έναν ουρανό.
Τι θα αρκούσε για να κοπεί η γη στα δυο.
Τι είναι ο θάνατος πάνω στη γη,
μες στην ψυχή.
Πόνος, αίμα, σταγόνες μικρές,
αργά, ψυχρά.
Απώλεια, απουσία.
Ποια λέξη;
Πώς να το πω;
Λέω: πονώ.
Λέω: πολύ,
ρωτώ: γιατί
Λέω: φεύγω απόψε.
Βγαίνω απ’ το σώμα μου,
φτάνω ψηλά, πάνω απ’ τη γη,
όλα μικρά,
μα ο πόνος εκεί,
μαζί μου ταξίδεψε ψηλά.
Γιατί δεν έμεινε εκεί.
Στο φτωχό, ταπεινό χώμα,
αυτό που
μας γέννησε.
