Φίλντισι κι ατλάζι

Τα λόγια, 

απωθημένοι ψίθυροι του ανέμου
στ΄αφρισμένα κύματα.
Να με θυμάσαι
κάθε απόβραδο,
ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ.

 
Να μου χαρίζεις φίλντισι κι ατλάζι,

απ΄τις μακρινές Ινδίες
και πάπυρους απ΄τις ακτές του Νείλου,
για όσα δεν γράφτηκαν ακόμα,
όνειρα για το Φως
και ξόρκια του θανάτου.

********