ΠΡΟΣΜΟΝΗ // Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

Σου κρατώ το χέρι
μπορώντας να αντέχω
ακόμα
να σπάω τις δίνες.
.
 

Χαρακιά στο κορμί
και στο χρόνο ο λυγμός σου
κι η ψυχή που φωνάζει:Θεέ μου!

Αγκαλιά μου ανοιχτή
που ραγίζεις
λυγάς
γονατίζεις
μα αντέχεις
και φοράς χαμόγελου μάσκα..
Λιμανάκι και κήπε μου
περιβόλι και άνθος
της ζωής μου χαρά
λίγο ακόμα
και η βροχή των ματιών
θα στερέψει.

13/10/2015

ΜΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ